Tarihte sanatin sanati yönettigi yegâne dönem, 1917 Devrimi'nden sonraki birkaç yil. Bu birkaç yilda Rus Imparatorlugu'nun bütün sanat mirasi, Avrupa'nin en zengin müzeleri ve koleksiyonlari, akademiler, tiyatrolar, kurumlar avangard sanatçilarin eline geçti. Ama onlar sanata karsiydilar; sanati parçalamak, müzeleri yakip yikmak, akademileri kapatmak istiyorlardi. Peki, sanatin iktidarini ele alinca ne yaptilar? Sanati nasil yönettiler? Devrimle ve komünizmle nasil baglandilar?

En önce, sanati, sanatin varligiyla ilgili bir sorgulamaya dönüstürdüler. Bir bilgi ve iktidar siyasetine çevirdiler. Hayatla bütünlestirerek, sanat icrasini devrimci bir eylem gibi yasadilar. Formun ve nesnenin "sifir noktasi"ni kesfederek sanati tamamiyla kavramsallastirdilar; soyutu icat ettiler. Müzeleri herkese açik atölyeler, forumlar, laboratuvarlar olarak örgütlediler. Bütün kenti bir enstalasyona, tiyatro sahnesine çevirerek, sanatin hayatini karnavallastirdilar. Sanat enternasyonallerini baslattilar...

Sanatin kisacik iktidar dönemindeki deneyimleri, avangardin bir kehaneti sayilmalidir. 20. yüzyil sanatinda elestirel, çatismaci ne varsa, isaretleri Rus avangardina çikar. Bu sadece sanat için degil, mimarlik, tasarim, tiyatro, sinema için de dogrudur. Estetik için de geçerlidir. "Devrim sanati", yalnizca sanatin ontolojisi ve praksisiyle ilgili degil, sanatin yönetimiyle, egitimiyle, müzecilikle, küratörlükle ilgili olarak da hâlâ sonsuz bir ufuk serer önümüze.

Kapak: Vladimir Tatlin, Üçüncü Enternasyonal Aniti, 1919.
(Tanitim Bülteninden)



Sayfa Sayisi: 194

Baski Yili: 2015


Dili: Türkçe
Yayinevi: Iletisim Yayincilik

Sayfa Sayisi : 194

Ilk Baski Yili : 2015

Dil : Türkçe