Dejê Nimiteyî

Semedê yew dadîya ke qicî xo kerdo vîn, semedê aye every roje roja ven a, çunke no izdirab pîr nibeno. Vîctor Hugoyî wina vato. Be ê raşte vata, no izdirab qet pîr nibeno, qet niqedyeno û qet kêm nibeno. Darbî weş nibênî, dejî one thememî beyntar ra wenidarênî. Darbî qalik gire danî la wexto ke qalik ser ra şi, wexto ke ginayî yew ca ro, reyna dejênî. Kes hendayê to naye nizano, kesî hendayê to no izdirab nianto. Kes hendayê to dejî xo ninimitî. Ez Shahadê to ya, Kes hendayê mi dejanî to yê nimiteyan nizano, Kes hendayê mi wertaxî derdanî to nêbi. Ez wexto ke zeliqîyayêni pêşî to ya û mîyanî keyeyî de to dima gêrayêni, ez zaf bîya shahadê nurnayişî to. Mi o wext fehm nikerdênî ke ti ç ra wina trouble-derdin û xorîn-xorîn nurnena. La pancas serrî cuwa pey, ewro ke ez zî bîya waharî qican, ez to zaf hol fehm kena. Ez ewro fehm kena ke to rê every roje a roje bîye. Tayê vanî, yew mudet cuwa pey dejî vîyarenî. What! No vate raşt nîyo, dejî belka benî kêm la nivîyarêni. Benî Adem, that is, însan bêar o, însan museno her çîyî, însan museno ke bi dejanî xo ya zî biciwîyo. To zi o qeyde kerd, ti forced bîya ke bi dejani xo ya biciwî