Destana Evîna Seîd Mistefe û Axcîhanê

In the meantime, we are happy, we are happy, we are happy. “Tîne bîra we” dibêjim, mabetse min pirranî jibo ew kesên ku di heqê vê çîrokê da agadar in, haya wan li ser vê çîrokê heye, jibo wan dibêjim.

Destana Seîd Mistefê û Axcîhanê jî, yek ji van kilasîkên gelê me yê mazlûm e. In the meantime, Seîd Mistefê û Axcîhanê vir da Kurdên Elewî, bi taybetî jî Elewîyên herêma Dersimê, piranî jî Kurdên devera “Newla Karê” gundên ku girêdayîyê qeza Mêzgirê û liwa Moxindîyê what, ve ê çîrok û strana van herdu gorbihiştên gelê xwe bi language, Plant a house of bread and guhdar. Rind tê bira min di şêvên zivistanan da, ew kesên ku çîrok û strana van herdu evîndarên Kurd dizanîyan û digotin, hemû gundî li tev zar û zêçên xwe, li dor wan kom dibûn, rûdiniştin va çîrok Plant wheat in the middle; carna hin kes jî digîrîyan. Qet di bira min da naçe, strana evîna van herdu hêjayên Kurd, tenê çend kesan dizanîya, ku ew kes jî nevîyên Seîd Mistefê bi xwe bûn. Di nav wan kesan da kalekî rîsipî hebû, me ji wî ra “Ap Pîro” digot. A rastî Ap Pîro jî me û kesên wekî me ra him Ap bû, him jî bav. Mirovekî mêvanhez, ji zarokan ra zarok, mezinan ra mezin, mirovekî dil tijî ram, ji kesekî wekî min ra jî ewlîya bû. Lewra min ew wer didît û wekî bavê xwe jî ji wî hez dikir. Ap Pîro mirovekî bejn narîn, rîberdayî, rîyek dirêj û six, reng zerik, wekî rengê hinê û kerîbar, li ser sîng û hindavê, her tim gopal jî di dest da, him karê cotkarîyê dikir û him jî carna derset der diçû nav talibên xwe To the other, chiralix kom dikir. Wi qet peyvek zimanê Tirk nedizanîya. In this case, both cem girêdanê, both gotin and diwayên wî bi tevahî Kurdî bûn. Balance wî gelek nism trouble. Di axaftina wî da full, zanîn û şîret hebûn. Wî her sal di dema zivistanê da gelek caran ji me ra çîrok û strana evînîya bapîrê xwe, Seîd Mistefê digot. Dengê wî comek xweş û zîl bû. Qet çu kesî wekî wî home strana çîroka evîna Seîd Mistefê û Axcîhanê nedistrand.

Carna Tembûr Dikir Destê XWe, Carna Jî Gopalê Xwe Wekî Tembûr Digirt Dida Ser Jonîyê Xwe, Tilîyên Xwe Li Gopal Dixist, Ji Me Ra Strana Bapîrê Xwe, Strana ûsivê Kal, Silê Sêwî û Gelek Klyamên. Lewra wî rind nedizanîya tembûrê bikute. Bê derew pirrî caran tebûra wî ya ço bû, yan jî gopalê ku di destê wî da bû.