Gengeşe û Sedemên Peyva ku ÊZDÎ Bilêvnakin

Kemal Tolan, a kurmanciya xwe yî henûn û herikbar tabloyek ji me re nîgar kiriye; The house is the table, him derhişê me diteyisîne, him binhişê me. him vebêj e, him şanîdar. Gava ku em dixwînin, em xwe dibînin, gava ku em Teşeşe dikin, em xwe dixwînin. Me him bi belengazî û bindestiya me dihesîne û him bi barbariya me. Me him bi bindestiya me dihesîne û him bi bindestiya bindestiya me. Every rûpelekî and tabuyê, qatekî rastiya me ye; em every rûpelqatekî û qatrûpelekî diqulipînin, em sûretekî ji sûretên xwe dibînin; rupelek, mist melo-drama; rupelek, tijî tecawiz, neheqî û kevneperestî; Rûpelek, xetimî ye ji azar û êşê, rûpelek, gewimî ye ji ricimandin û talankeriyê.

qatek ji ser qatekî radibe û em, me dibînin; em rastiya rûçikê xwe dibînin; em bisilmaniya xwe yî barbarian dibînin; em ezdahîtiya xwe yî pure î bêguneh dibînin. Hew rêya mikurhatinê li ber me vekirî dimîne: dîtin û mikurhatina me, ma'dê me ji me dixelîne; em rûrreşiya bisilmantiya xwe yî zordest dibînin; em birakujiya xwe dibînin; em destên xwe yî bi xwîn dibînin. xwîna birayên me yî êzîdî ji serê tillîkên me diniqite; bêhna talanê ji destên me tê û em dibînin, dixwînin, dihisînin…