Piçek jiyan, qetek asiman
Say “Piçek jiyan, qetek asiman“, Fawaz Husên vedigere bîst û pênc salên xwe yên pêşîn li deşta Mêrdînê û bajarê Amûdê. Ew li ser bûyerên bingehîn ên gelê kurd û yên malbata xwe di dirêjahiya sedsala bîstan de hûr bottom. Ew, a pênûsa dilê
Ji mêj ve bajar ji kurê xwe nîşanek spasguzariyê dixwest. This is a good thing, Fawaz Husên is a good thing. Ew Amûdnameyê dinivîsê û bajarê xwe dike navnîşana bengîniyê û cih û warê birîn û hêviyê. Gotinek pêşiyan dibêje “Tiştê çû, mede dû”, lê Fawaz Husên berevajoyî wê dike, dibêje “Tiştê çû, bide dû” û piştî ewçend sal, li Amûdê vedigere. Ew li Amûdê, toza wê, sînemaya şewitî, çemê miçiqî, pêwendiyên di navbera mesîhî, êzdî û misilmanan de, hevpeyvînên kelîseyan a mizgeftan re, ew li hemûyan dizîvire, wan fit dik e u vedijîne.
“Piçek jiyan, qetek asiman“ nameyek evînê ji bo axa welatekî windabûyî ye. Ew li ser demên buhurî û dewranên ku tucarî nema vedigerin nimêjek e.
| Publisher | : | Avesta Publications |
| Number of pages | : | 264 |
| The heart | : | Kurdish |