Sherm

“Çavên xaltîya Dilşayê çûn li ser windowsyê lusiyan.      

Çavên Şermînê jî çûn li çarnikalê odeyê gerîyan…”

“Dengê qirçeqirça paldankê diçe asîmana

Û awirên Şermînê li rojava…”

ŞERM , to him who is guilty of violation, to him who is guilty of violation of legitimate authority. Bûnewerî û jîyana derve vexwendîye nava xwe û bûnewerî bi saya vexwendinê gihîştîye hebûna xwe. Hebûna bûnewerîyê barekî giran e helbet, êş û kulke mezin e. Şerm ê full di vir dest bi îhlalkirinê kiriye; Lewra ji bo êşa mezin ji giranîya wê xelas bike û zimên newestîne, ew di gotinê de sivik kirîye, yan jî giranî bêwesf kirîye. Yanê êş çiqas giran dipe, gotin ewqas sivik dipin, di sivikahîya gotinê de spouse ji kirasê dramayê xelas bottom û hemû çemên erdnîgarîya romanê ber bi heman deryayê ve diherikin. Lê gava hemû çem digihînin hev û dibin qebûleke meşrû, veqetîna eslî dest pê dike û berî dide nedîyarîyê…

Sîdar Jîr bi vê romanê xwendevanan vedixwîne – lewra xwendevanên vê romanê hemû lehengên wê ne…