Sî Bi Rojê Xweşik e'

Di dîwana xwe ya bi navê 'Sî Bi Rojê Xweşik e' de helbestkar Welat Dilken li ber tîrêjên rojê hêmayên di nav pêlên tariyê de bi hêmayên sîberan vegotiye. Wî dîroka şeva dirêj vegotiye.

In this way, Apê Osman wergirtî ji ber Çiyayê Spî di nav pêlên helbestê de li ber guhê Nemrûdî kiriye banga; 'Sî Bi Rojê Xweşik e'.

Şehmarê înadê yê ji Araratê mehlûl ketiye nav pêlên şevê li Nemrûdê gihiştiye lûtkeya hêvî û xeyalan.

Helbesta Welat Dilken geh berê xwîner dide sîberên welêt ên ku bêhna barûdê jê kêm nebûye geh jî dibêje 'De bila stêrk nemirin, bila carek din bişewite deşta dilî'.

Helbestekê dike govana kul û kocanên welatekî ji nexşeyan hatî vederkirin û bi dilopên hubrê peyvên êşeke dadirêjîne ser rûyê kaxiza xemgîn.

Wî li ber qontarên Çiyayê Spî bangî zozanên kesk û bild kiriye. A charînan hawar û gaziya Osmanê Sebrî, a charînan shevtariyên zilm û zordariyê a heyv û stêrkan re guhdarî dirt.

Li deriyê Medresa Sor daye, guh dêraye bolt Uryanê Hemdanî, Eliyê Herîrî, Feqiyê feqiyan, Melayê Cizîrî, Ehmedê Xanê û bo ku wî xwestiye li dîwana Arjenê Arî û Berkenê Berehî îcazedê bigre bi şa dilê xwe yî ciwan tevna rêzikan a siya ku xwe daye ber tava rojê vehonandiye, kiriye guldesteyek helbest û daye destê xwînerê helbesta kumarnciyê…