Sol

Heger şanzdeh gule bin, wê çaxê ew bodya ku li wir ax ramûsaye, Şîlan e. Ya şanzdehsalî di nav me de ew bû wê çaxê. Ew kulîlk û gihayê ku di wêneyî de xuya dikir jî li ser xwîna wê şîn hatine nexwe. Serbilindiya wê kulîlkê jî home texmîna min piştrast sewing. The other day the challenge is dixwend! Te digo qey sekna Şîlanê berdewam dike. Te digo ew eat a xwe. Belkî di nav pelên wê de rûyê Şîlanê vecondition bû. Min bikarîbûya ew çend pel ji ser bidana alî, misoger dê rûyê wê yî şêrîn xuya bikira. Silûeta wê hat ber çavên min, tîrên êşeke nû xwe bera nava min dan, qolinc bi hinavên min ketin chawa ku duh bûbe ew bûyer, ew şer, ew kustin! Qelafetê wê yî hûrik î ku di şal û chapikê de wenda dibû, sekna wê yî bêtirs û bi heybet, keleşa wê yî Kûbî ya ku kêlîkekê ji dest xwe bernedida û çenteyê li pişta wê. Meşa wê yî hêdî, kenê ser lêvan û biskên ku li ber ba diçûn. Dengê gummîna ku ji nichekê ve erd hejand û sekna wê yî di cihê xwe. Cemidîna kenê ser lêvên wê, vezilana wê yî li erdê, destavêtina axê û ew awirên wê yî dawî yê ku êşa wan hîn jî berdewam e di nava min de...