Koca Karınlı Kent

Siz hiç oyun oynarken arkadasinizin parçalanan cigeriyle bas basa kaldiniz mi? O parçalanmis bedeni, herhangi bir olay gibi düsünüp yasaminizi sürdürmeye çalistiniz mi? Anilarinizi, kökeninizi mecburiyetten birakip bir bilinmeze gittiniz mi? Daglari, tepeleri, topragi ev bilirken apartman bosluklarina sikistiniz mi? Kimliginizi haykirmak isterken, ölmemek için isyaninizi bastirdiniz mi? Türkiye'nin bilinen ama ne kadar yazilsa ne kadar anlatilsa hep eksik kalan hikâyesinin romani Koca Karinli Kent.

Sis! Kaybolus! Aydinlik! Gelecek! Uzak mi yakin mi, bilemiyorum. Avucumdaki hiçlik orman yanginina dönüsüyor… Özgürlügün yagmuruyla islanmasam, yikanmasam, bogulacagim. Vakit geldi! Her sey anlamsiz. Gitmeliyim, anlama kavusmak için… Ruhumun acisi bedenimi sariyor. Acimi doyurmaliyim, sagaltmaliyim. Insan bir giz iste! Sis çözülüyor, kent uyaniyor. Parlak isik lekeleri pencereye dokunup geçiyor… Karisik bir denklemin çeliskisinden kurtuluyorum, kurtulacagim… Durmak, koca karinli kentlerin karninda inlemek yok olus degil de nedir? Suzan Samanci, insanin topragina hasretinin, istihbarat aginin aska demir atmasinin, bir sevdanin yasam boyu sürülen izinin romanini Koca Karinli Kent ile yaziyor...
(Tanitim Bülteninden)



Sayfa Sayisi: 160

Baski Yili: 2016


Dili: Türkçe
Yayinevi: Ayrinti Yayinlari

Ilk Baski Yili : 2016

Sayfa Sayisi : 160

Dil : Türkçe