Ritimanaliz

Henri Lefebvre üzerinde çalistigi son kitap olan ve ancak ölümünden sonra yayinlanan Ritimanaliz’de onlarca yildir sürdürdügü yogun felsefi, sosyolojik ve teorik tartismalarin en özgün meyvelerinden birini okurlarina sunuyor. Çalismasinin merkezine felsefe tarihinde ihmal edilmis “ritim” kavramini alarak onu mekân, zaman ve gündelik hayat baglaminda inceliyor. Bu noktada beseri bilimlere kendine has bir
metodoloji öneriyor: “Ritimanaliz.”

Döngüsel ve dogrusal ritimlerin, saatlerin, günlerin, dalgalarin, müzikal seslerin, insanlarin beden hareketlerinin analizine odaklanan bu yeni disiplin, toplumsal süreçlerin kavranmasinda Lefebvre’in belirledigi önemli sac ayaklari olan mekâna, zamana ve gündelik hayata dair bilgimizi derinlestirmeyi amaçliyor. Böylelikle ritmi felsefi düsüncenin ve toplumsal teorinin odagina tasiyor ve Marksizmin özgün metodolojisini tahrif etmeden, potansiyelinin fiiliyata geçmesine de katkida bulunuyor.

“Lefebvre’in dogal, bedensel ritimler ile mekanik, makine ritimleri arasindaki mukayeseye olan ilgisi programlarla yapilabilen orkestrasyon çaginda müzikal bir dönemeç olarak anlasilabilir. (...) Lefebvre, birtakim meseleleri incelemek ve gözden geçirmek için, ritmi bir analiz biçimi –analizin yalnizca bir nesnesi olmaktan ziyade bir analiz aleti– olarak kullanir. Bunlardan bir tanesi kent sorunudur, Fransa’daki ve baska ülkelerdeki sehir hayatidir. Lefebvre’in de belirttigi üzere, ritimanalist ‘bir senfoni veya bir opera dinler gibi bir evi, bir sokagi, bir sehri de dinleyebil[en]’ birisidir.”

-Stuart Elden-

(Tanitim Bülteninden)

Hamur Tipi : 2. Hamur

Ilk Baski Yili : 2017

Baski Sayisi : 1. Basim

Sayfa Sayisi : 128

Medya Cinsi : Ciltsiz