Temenên Li Ber Bahozê

Vê biharê, rûyê Nisêbînê wekî heyveke zîvîn e. Wekî heyveke zîvîn e ku di pişt ewran de maye...

Rûyê Nisêbînê wekî deqandineke di demê de wênandî tê û di min dibihure. Lê em bêxatirxwestin... Em girêdayî veqetandinên xwe ne hetanî bi mirinê. Firtoneyên nava me ji wê ne hayran. Em û Nisêbîn, em wekî du magazinestiyên di navbera du kêran de li civanên hev in. Bila zeman di zimanê fistoqî de zirtan bizmar ke. Neither xem e. In this case, there is a şikûdarî pêl dide. Û wê Nisêbîn is a bîreweriya xwe is a hişmiraz. Wê ji tariya xwe stêrkên xwe biwelidîne...

Hûn wilo nenêrin ku vêga xirbe û sikakên Nisêbînê wekî rahikên bodyeke zîndewar di bin gurmîna tank û topan de, di bin pijiqandina agirê bi bermîlên firokan de digirnije... Hûn wilo nenêrin ku wekî Stal îngrad û Kobanê dûxan û ewrên ji dustê digirin ser van xirbeyan . Wilo nenêrin ku vêga bombeyên kesk mija mirinê li ser van xaniyên kavilkirî dinermijînin... Ev bajar wê ji tariya xwe stêrkên xwe biwelidîne.