Kimlik İstemem

Diyarbakır-Lis Yayınevi iki yaşında şehrinden ayrılıp uzak sürgünlüklere yelken açan bir Diyarbakır Ermeni'sinin denemelerini “Kimlik İstemem” başlığıyla kitap yaptı. 1962 Diyarbakır doğumlu Anjel Dikme; iki yaşındayken ailesiyle birlikte Diyarbakır'dan ayrılıp İstanbul'a yerleşip, Bezciyan Ermeni Ortaokulu ve Bakırköy Kız Lisesi'ni tamamladıktan sonra, giyim üzerine çeşitli üst eğitim evrelerini tamamlayıp 2000'lerin başından bu yana Paris'te yaşıyor.
Kimlik İstemem'in editörlüğünü yapan Şeyhmus Diken'in kitaba yazdığı önsözde diyor ki; “Zulmedenlere ve zulmünde ‘ısrar edenlere' dahi ‘insan' muamelesini içselleştiren naif bir ‘derviş' tavrı, bugün neredeyse asırlar öncesinde kalmış bir eski çağ bilgeliğinin ‘Cibran'vari çağrısı gibi. Metinleri okuyunca ziyadesiyle içselleşiyor ki; bu ‘eda' ziyadesiyle Anjel'in kaleminde mevcut.”
İçe işleyen yılların, yaşanmışlıkların ve acıların hesabını soran naif metinlerin kitabı Kimlik İstemem'de Anjel Dikme arka kapak metninde; "Ben ‘BEN'i keşfetmekte ve ‘AN'ı yaşamayı deney imlemekte iken, hafiflemiş iken, tekrar üst kimliklerin ağırlığında boğulmak istemem! Yeryüzündeki tüm cinayet, katliam ve soykırımlardan utanırım! Canım acır! Sussam; o ruhlara ihanet, konuşsam; kendime ihanettir yaşadığım en derin ikilem... Her inkârda yeniden, tüm masum ruhların çığlıklarıyla uyanırken ben... İşte tam da burada atarım yardım çığlığımı... Ne yapmalıyım insan kardeşlerim, söyleyin ne yapmalıyım?" diye insan kardeşlerine açık uçlu sorular soruyor.
Metinlerde içsel bir bütünlük var. Kimi kez kendi toplumu ile bir “Amira” hesaplaşması. Ama hesaplaşırken de Mezopotamya Ermenilerinin gururlu başı dikliğinin ders verir edası hâkim kaleme. Kimi kez de ötekileştiren egemen kavime “insani” ders verme bilgeliği…
İçerden ve onurlu bir dert dökme ve “kin” yerine “insani yan”ımıza sıkça gönderme yapan anlama ve algılama kitabı Anjel Dikme'nin Kimlik İstemem'i…