Îbnu Nebate 946yılında Diyarbakırın ‘Meyafarqîn’ bugünkü Silvan ilçesinde dünyaya gelir. Ulemanınicmaı ile edep, ahlak ve belağata eşine az rastlanır hutbeler vermiş. Rivayetedilirki İmam Gazali ibnu Nebate’nin hutbelerini irad etmiş. İmam Zehebi onun hakkında‘fesih ve beliğ bir dil sahibi olmakla beraber nasihat ve hutbeleri çok faydalıve güzel bir alimdir’ demiş.
İbnu Nebate birrüyasında:
Hz. Peygamber (a.s.m.)kendisine sahabelerinin yanında ‘merhebasana ey -xetîbul-xuteba- hatiplerin hatibi’ diye seslendiğini ve okuduğumhutbe sonunda da bana ‘Çok güzelsöyledin yanıma yaklaş’  deyip yüzümütuttu ve öptü. Sonra mübarek tükürüğü ile ağzıma mesh etti ve  ‘Allahsana tevfik etsin’ dediğini söyler.
İmamı Kindi derki : Bu rüyadan sonra Îbnu Nebatenin yüzü nur halesi gibi olmuş çokçagüzellik kesbetmişti. Ayrıca rüyasından sonra üç gün boyunca ne yemek yedi nedebirşey içti. Zatan  hiçbir şeye iştahı dayoktu. Ağzı misk gibi kokuyordu.
Îbnu Nebate burüyasını halka anlattığında:
Resûlullah (a.s.m.)bana  ‘xetîbul-xuteba’ isimini vermiş diyerek gururlanırmış.
***
Mela Mıhemed Ferîd Geçit tarafındanArapçadan Kürtçeye tercüme edilen ve Nûbihar yayınevimiz tarafından arapça velatince harfler ile karşılıklı olarak yayınlanan bu eser günümüz insanlarınınistifadesine sunulmuştur